Zabezpieczenie roszczeń z tytułu kredytu frankowego na czas trwania postępowania
Charakter spraw z powództwa konsumentów, którzy zaciągnęli kredyty w walucie CHF, sprawia, że bardzo często wraz z pozwami przeciwko bankom do sądu trafiają wnioski o zabezpieczenie dochodzonych roszczeń. Takie postępowanie wydaje się całkowicie uzasadnione z uwagi na fakt, że zachodzi konieczność jak najszybszego przerwania kaskady skutków, jakie niesie ze sobą dalsze spłacanie przez konsumentów kredytu w kwocie znacznie przekraczającej zaciągnięte zobowiązanie.
W interesie frankowiczów jest zobligowanie banków do zaniechania naliczania rat kredytów przy użyciu mechanizmów, które uznawane są za abuzywne. Kwintesencją uzasadnienia dla zabezpieczenia roszczeń w sprawach kredytów frankowych jest fakt, że formułowanie przez sądy dopiero na etapie wyrokowania zakazu stosowania przez banki kursu CHF dowolnie i jednostronnie ustalonego, jest o wiele spóźnione. To powoduje, że konsument przez cały czas trwania procesu spłaca kredyt w zawyżonej wysokości.
Statystyki kancelarii Bruzda Konopka sp. j. dotyczące sposobu rozpoznawania przez sądy wniosków o udzielenie zabezpieczenia w sprawach kredytów CHF nie pozwalają na sformułowanie jednoznacznych konkluzji co do tendencji orzekania – część sędziów takie wnioski aprobuje, a część nie i próżno szukać reguł takiego postępowania.
Zabezpieczenie przez wstrzymanie płatności kredytu frankowego w orzecznictwie TSUE
Co ciekawe, temat zabezpieczenia roszczeń w sprawach frankowych stał się przedmiotem orzekania Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (C-287/22). W maju br. do TSUE trafiło następujące pytanie prejudycjalne sformułowane przez Sąd Okręgowy w Warszawie:
Czy w świetle zasady skuteczności i proporcjonalności art. 6 ust. 1 oraz art. 7 ust. 1 Dyrektywy 93/13 sprzeciwiają się takiej wykładni przepisów krajowych lub orzecznictwu krajowemu, zgodnie z którymi sąd krajowy może – w szczególności ze względu na ciążące na konsumencie obowiązki rozliczenia się z przedsiębiorcą albo dobrą sytuację finansową przedsiębiorcy – nie uwzględnić wniosku konsumenta o zarządzenie przez sąd środka tymczasowego (zabezpieczenia powództwa) polegającego na zawieszeniu na czas trwania postępowania wykonywania umowy, która prawdopodobnie zostanie uznana za nieważną na skutek usunięcia z niej nieuczciwych warunków umownych?
Czy sąd może nie uwzględnić wniosku konsumenta o zabezpieczenie, jeśli przewidywanym rozstrzygnięciem sprawy jest stwierdzenie nieważności umowy kredytu?
TSUE nie sformułował jeszcze odpowiedzi na powyższe pytanie i trudno snuć domysły, jakie będzie jego stanowisko w tej sprawie. Z całą pewnością stanie się ono przedmiotem kolejnego wpisu na blogu.
